تأثیر بازی‌های شناختی بر عملکرد توجه و بازداری پاسخ کودکان دارای اختلال ریاضی

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی‌های شناختی (بازی‌های مبتنی بر کارکردهای اجرایی) بر توجه و بازداری پاسخ در دانش‌آموزان دارای اختلال ریاضی است. روش: در این پژوهش که از طرح شبه‌آزمایشی پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد، 20 نفر از دانش‌آموزان دارای اختلال ریاضی که از طریق نمونه‌گیری هدف­مند انتخاب شده بودند، به­صورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش (هر گروه 10 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش طیّ 12 جلسۀ 60 دقیقه‌ای به مدت یک ماه و نیم (شش هفته) در دورۀ درمانی بازی‌های شناختی شرکت کردند. برای سنجش عملکرد توجه، از خرده­مقیاس خطای حذف آزمون عملکرد پیوستۀ TOVA، و برای ارزیابی عملکرد بازداری پاسخ از خرده­مقیاس خطای ارتکاب آزمون عملکرد پیوستۀ TOVA استفاده شد. داده‌های حاصل از پژوهش نیز با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه­وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: تجزیه­وتحلیل داده‌های حاصل از خرده­مقیاس خطای حذف و خطای ارتکاب آزمون عملکرد پیوستۀ TOVA نشان داد که گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، پس از شرکت در مداخله، در نتایج آزمون از نظر آماری تفاوت معناداری دارد. نتیجه‌گیری: بازی‌های شناختی منجر به بهبود عملکرد توجه و بازداری پاسخ در کودکان دارای اختلال ریاضی می‌شود.